Sva tri Krčina: Donji, Srednji i Gornji, srednjevekovna su naselja još iz doba kneza Lazara Hrebeljanovića i u tim vremenima sva tri Krčina bila su zasebna naselja tako da tu postoji kontinuitet imena sela, saznanja su istoričara i istraživača prošlosti koji se već tri godine, polovinom jula meseca, okupljaju na samoj granici Temnića i Levča.
- Od srednjeg veka postoji kontinuitet imena sela, Donji, Srednji i Gornji Krčin, ali, na žalost, ne postoji kontinuitet bitisanja stanovništva na ovom prostoru koje je doseljavano i raseljavano u više navrata, a u vreme Turaka postoje dokazi da je Krčin bilo napušteno mesto. Sadašnje stanovništvo koje naseljava prostore Krčina u 90 odsto slučajeva je doseljeno nakon I i II Srpskog ustanka - objašnjava Bojan Marinković, organizator manifestacije „Dani kulture i istorije Temnića i Levča“
Kroz projekat „Pet vekova Krčina 1528 – 2028.“ želelo se saznati nešto više o istoriji ovog kraja, pa su tako istraživači prošlosti došli da saznanja da su ovi krajevi bili naseljeni i pre 1528. godine. Prema istorijskim podacima, ali i prošle godine predstavljenoj „Istorijskoj mapi Levačke župe“ na ovim prostorima nalazila su se i naselja Rašna, Rušna, Karanovčić (današnji Karanovac), Tohlin i Temnik.
Prvo pominjanje u Turskom popisu 1528. godine pominje Krčine kao napušteno (mrtvo) naselje Kercin. Samo poreklo imena sela je teško rastumačiti, jer ne postoji legenda prenošena kroz narod najverovatnije zato što je ime preživelo više raseljavanja i dugo bilo napušteno. Postoji samo pretpostavka da su Krčini ime dobili po šumi koju su prvi doseljenici „krčili“ (rasčišćavali) da bi ove krajeve naselili. Ime se, jedino, prenosilo turskom administracijom pa time verovatno i iskrivilo. Današnje ime Krčini su dobili tek naseljavanjem početkom 19. veka, prvo 1806. iz Vranja, leskovačkog kraja i Toplice, a zatim 1809. iz Župe i kruševačkog kraja. Tada su naseljena i okolna sela Toljevac, Pajkovac i Karanovac (Karanovčić). Osim Male Kruševice, a zbog razuđenosti, Krčin je dobio Donji i Gornji, a u jednom trenutku i Srednji Krčin koji je već dva veka, administrativno, deo Donjeg Krčina.
Prema etnografskom zborniku „Temnić“, Stanoja Mijatovića, sela Donji Krčin, Toljevac i Karanovac su poređani u krugu oko Krčinskog Polja, tako da bi „glasovit vikač iz sredine ovog polja mogao dozvati ljude iz sva tri sela“. Kroz Karanovac proticao je potok „Pešinac“, a u blizini sela i Kalenićka reka. O nastanku imena sela postoje dva tumačenja: po jednom, u davna vremena, tu je stradalo mnogo Turaka, koji su ga zbog toga kasnije i nazvali imenom „Karanovčić“, a po drugom selo je dobilo naziv zbog mnogih čarki i svađa (karanje. prim.aut).
Ni o Toljevcu ne postoje precizni podaci o imenu sela. Prema jednoj legendi selo se zvalo „Tonjevac“, zbog oblačnog i veoma vlažnog vremena (tonja), a prema drugoj ime je dobilo po nekom Tolji, viđenom i čuvenom čoveku, koji se tu prvi doselio. Slična situacija je i sa selom Pajkovac koje je, po jednom tumačenju, ime dobilo zbog nekog Pavla - Pajke, koji se tu prvi naselio, dok je po drugom tumačenju selo dobilo ime po tome što su Srbi mnogo patili zbog Turaka, te se selo najpre zvalo „Patkovac“, pa posle Pajkovac.
Mala Kruševica, selo naseljeno tokom Prvog srpskog ustanka, najverovatnije je ime dobila po mnogim kruškama, koje su se na tom području nalazile, mada ne postoje legende koje govore o imenu sela. Postoji i Velika Kruševica, koja administrativno pripada opštini Rekovac, što i daje pretpostavku da je vezana istorija ova dva sela, kada je u pitanju samo ime.
Ovaj tekst je deo projekta „Vodič kroz Temnićka imena“ koji „Pobeda“ relizuje u saradnji sa Opštinom Varvarin, a u okviru projekta kojim se ostvaruje javni interes u oblasti javnog informisanja na teritoriji opštine Varvarin.
Ostavite komentar